Vesna trivst å jobbe med fag og utvikling

Vesna begynte i Sjukehusapoteka Vest i 2019. Før det jobba ho ved Sundfjord Apotek i Førde sentrum.

- Det var min første jobb i Noreg. Hadde eg fått jobb i Bergen eller ein annan by ville eg ha flytta dit. Men tilfeldigvis var det Førde eg fekk jobb, så då blei det slik.

Vesna er utdanna farmasøyt frå Serbia, men kunne allereie snakke norsk då ho kom til Noreg. Jobbintervjuet blei gjort på norsk.

- Eg hadde mange vener frå Serbia som allereie jobba i Noreg. Eg begynte å lære meg språket først, før eg fann jobb og flytta til Førde.

- Eg reiste frå Serbia 2. desember og var på jobb i Førde 3. desember. Eg hugsar eg kom til Førde med buss klokka seks på kvelden og var på jobb i apoteket klokka 9 dagen etter.

Vesna er ei av fleire tilsette i SAV med serbisk bakgrunn. Ifølgje ho sjølv er det ikkje tilfeldig.

- Situasjonen i Serbia var ikkje bra, og det hadde vore slik lenge. Det hadde blitt eit innstengt land med sanksjonar. Eg venta og håpte det skulle bli betre med eit regjeringsskifte, men det skjedde ikkje. 

I Norge ordna ho seg kjapt jobb.

Det var lett å få visum. Noreg manglar farmasøytar, så då var dei veldig open for å ta meg inn.

Vesna er langt ifrå den einaste som jobbar ved Sjukehusapoteket i Førde som har utanlandsk bakgrunn. Der er fleire nasjonalitetar representert. Mellom anna Polen, Tyskland og Syria.

- Det at vi kan så mange forskjellige språk gjer òg at vi har ein del kundar som oppsøkjer oss spesielt fordi dei heller vil prate med ein farmasøyt som kan same språket. Eg har til dømes fleire kundar som kjem og spør etter meg.

Fram til ho søkte jobb i Sjukehusapoteka Vest hadde Vesna ingen erfaring med å jobbe i eit sjukehusapotek. Ho innrømmer at det har vore ein stor overgang.

- Overgangen frå eit privat apotek til eit sjukehusapotek var stor. Det er eit forskjellig utval av medisinar. Fleire medisinar var heilt ukjent for meg då eg begynte i sjukehusekspedisjonen.

Alle endringane som kjem, kjem først til oss. Så ei av oppgåvene mine er rolla som kontaktperson i legemiddelinnkjøpssamarbeid (LIS). Vi samarbeider med Sykehusinnkjøp, divisjon til legemiddel og sørgjer for å implementere nye avtalar og bidrar i anskaffing eller anbod.

Dei siste åra har Vesna jobba i ei dobbeltrolle med arbeid i både sjukehusekspedisjonen og publikum. Det har gitt ho stor variasjon i arbeidskvardagen.

- Av og til fekk eg to-tre oppgåver samstundes. Då blei det travelt og eg måtte prioritere. Sjølv om eg hadde faste dagar i publikum fekk eg likevel spørsmål frå gjengen i sjukehusekspedisjonen, og motsett. 

1. desember 2023 blei Vesna tilsett som konstituert avdelingsleiar for sjukehusekspedisjonen. Ei rolle ho førebels trivst godt i.

- Det er veldig spennande å få jobbe med fag og med fagutvikling. I tillegg er eg veldig glad for at eg er involvert i det nye pilotprosjektet «farmasitun». Det er veldig spennande å jobbe noko nytt.

Vesna seier ho ikkje er redd for å ta fatt på nye oppgåver, og kjenner seg trygg i rolla, mykje takka god støtte frå kollegaer.

Då Vesna vakse opp i Serbia var ho glad i kjemi og tenkte lenge på søkje seg inn på kjemistudiet. Men eit tilfeldig møte med ei skulevenninne si mor fekk ho på andre tankar.

- Eg var god i kjemi og matematikk på skulen og tenkte lenge at eg ville studere kjemi. Men i klassen min var det ei venninne som hadde ei mor som jobba på eit apotek. Eg hugsar vi gjekk fleire gongar etter skulen for å helse på ho. Ho fortalte meg mykje om korleis det var å jobbe i eit apotek. Då eg leste meg opp på farmasøytstudiet såg eg at det var ein del matematikk og kjemi der. Det passa meg bra, så eg tenkte «kvifor ikkje».

I dag er ho veldig glad for at ho valde å bli farmasøyt.

- Eg angrar ikkje på studievalet mitt. Hadde eg valt å studere kjemi ville eg ha hamna ein heilt annan plass. I Serbia jobbar dei fleste som har studert kjemi i ein fabrikk eller i skulen. Her i Sjukehusapoteka Vest får eg brukt mykje av det eg lærte via studia og eg kjenner meg hjelpsam og nyttig.

- Det er hyggeleg å få ei stadfesting på at ein er til nytte når eg møter pasientar som seier «tusen takk for at du hjelpte meg». Då kjenner eg meg verdifull og nyttig.